به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از مهر، با این مصوبه حریم این اثر تحت حفاظت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بوده و هرگونه دخل و تصرف در محدوده حریم و تخلف از ضوابط حفاظتی مقرر برابر مواد 558 لغایت 569 کتاب قانون مجازات اسلامی جرم محسوب شده و مرتکب مشمول مجازات‌های قانونی خواهد شد.  

ارتفاع مجاز ساخت و ساز در حریم درجه یک این اثر از کف معبر 16 متر است. تنها استثناء این حریم محدوه ضلع شمالی مقابل سازمان در خیابان آزادی است که حداکثر ارتفاع مجاز در آن 8 متر تعیین شده است. حداکثر ارتفاع مجاز در حریم درجه دو این بنا نیز 20 متر از کف معبر است.

این بنا با سبک معماری سنتی که با شماره 11400 در اسفند ماه 1383در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، در سال 1355 از سوی حسین امانت به منظور فضایی برای برپایی نمایشگاههای هنری و کارگاههای هنر های سنتی از قبیل کارگاه‌های فرش بافی، گلیم بافی، چوب و... طراحی شد.

هدف اصلی در این طراحی این بود که این ساختمان با برج آزادی که طراح آنهم امانت بود و کاربری موزه برای آن پیشنهاد شده بود ارتباط فضایی داشته باشد.

ساخت این بنا در سال 56 آغاز شد. اما درجریان انقلاب اسلامی و درگیری‌های آن زمان به تاخیر افتاد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی وزارت مسکن و شهر سازی ادامه کار را برعهده گرفت.

با تکمیل این بنا در سال 1366 از سوی مهدی حجت که معاون وزیر و رئیس سازمان میراث فرهنگی بود به عنوان مکانی برای استقرار این سازمان در نظر گرفته شد.

ساختمان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با دو ورودی در شمال و شرق با سبک معماری سنتی و با مصالح جدید ساخته شده است.

این بنا با آب نماها و محوطه سازی  زیبا دارای دو طبقه همکف و طبقه اول است که دسترسی به طبقه اول از طریق پلکان‌هایی که در دو گوشوار هشتی بنا ایجاد شده صورت می گیرد. سقف هشتی دارای نورگیر با رسمی بندی از نقوش برجسته معقلی زیبای آجری است.