به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از ایسنا، موسسه خیریه «کهریزک» برای تامین بودجه سالانه و به روز رسانی امکانات و تجهیزات موجود، قصد داشت برای دستیابی به منابع درآمدی مستمر و پایدار نسبت به احداث ساختمانی روی یک قطعه زمین در سه راه امین حضور - که پیش از این  توسط خیری به موسسه اهدا شده بود - اقدام کند، به همین دلیل سال 1391 نسبت به تشکیل پرونده و درخواست پروانه ساختمانی از شهرداری منطقه 12 اقدام کرد اما در این میان یک نکته وجود داشت و آن قرار داشتن عرصه ملکی که قصد ساخت و ساز روی آن را داشت در محدوده بافت مرکزی تهران بود، به همین دلیل شهرداری منطقه 12 برای این درخواست ششم تیرماه 91 برای صدور پروانه ساختمان از اداره کل میراث فرهنگی استان تهران استعلام کرد و در نهایت  پاسخ اداره کل میراث تهران به این استعلام منفی بود.

اکبر رستمیان، کارشناس حقوقی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران در توضیح این شکایت و رای دیوان عدالت اداری به ایسنا می‌گوید: براساس درخواستی که این موسسه داشت، حریم منظری بافت تاریخی «اودلاجان» مخدوش می‌شد، از سوی دیگر این زمین در عرصه و حریم سه بنای تاریخی «امین‌الضرب»، «مسجد معزالدوله» و «خانه جلال الدین تهرانی» قرار دارد که با ساخت این مجتمع، این سه بنا بیش از کل بافت تاریخی «اودلاجان» در معرض تخریب حریم بصری قرار می‌گرفت.

او با بیان این‌که مسئولان موسسه کهریزک درخواست ابطال مصوبه نامه شماره 902-295 را به تاریخ 15 فروردین 1390 از دیوان عدالت اداری داشتند، ادامه می‌دهد: هیات عمومی دیوان عدالت اداری تقاضای خواهان را با قانون مغایر دانست و اعلام کرد این اتفاق از حدود اختیارات میراث فرهنگی خارج نیست.

وی تاکید می‌کند:  دیوان عدالت اداری «ابطال ضوابط ابلاغی از سوی سازمان میراث فرهنگی در مورد ساخت و ساز در محله تاریخی اودلاجان» را براساس لوایح دفاعیه و مراجعه حضوری کارشناس حقوقی میراث فرهنگی استان در دادگاه بافت تاریخی محله «اودلاجان» رد کرد.

براساس این گزارش؛ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری براساس حکم رایی که در بخش ارای هیات عمومی دیوان عدالت اداری منتشر کرده است، نتیجه این بررسی را در نهم شهریور امسال پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء این طور اعلام کرد.

«الف- نظر به اینکه بند 2 صورتجلسه مورخ 15 تیر ماه 93 کمیته مشترک بافت تاریخی در خصوص یک پلاک ثبتی تنظیم شده و مالک پلاک ثبتی مورد بحث را با تکلیفی مواجه کرده است، از این جهت که فاقد قاعده آمره عام الشمول است، رسیدگی به آن در صلاحیت هیأت عمومی دیوان عدالت اداری تشخیص نشد و هیأت عمومی شعبه دیوان عدالت اداری را برای رسیدگی شایسته دانست.

ب- نظر به اینکه « محله عودلاجان» طی شماره 15381-24/12/1384 به عنوان اثر فرهنگی تاریخی به ثبت رسیده است و به موجب بندهای 10 و 11 ماده 3 قانون اساسنامه سازمان میراث فرهنگی کشور مصوب اول اردیبهشت 67، تهیه و اجرای طرح‌های لازم به منظور حراست، حفاظت، تعمیر، مرمت و احیاء آثار، بناها و مجموعه‌های با ارزش فرهنگی – تاریخی و نیز اظهار نظر در کلیه طرحهای عمرانی جامع و تفصیلی در رابطه با مناطق فرهنگی و تاریخی و موافقت نهایی درباره محوطه‌ها و بافت‌ها و اماکن فرهنگی تاریخی ارزشمند در موارد مذکور و جلوگیری از هرگونه تخریب آنها از جمله وظایف سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تعیین شده است و در ماده 12 همان قانون « تعیین حریم بناها، مجموعه ها، محوطه ها و تپه‌های تاریخی ثبت شده و ضوابط خاص معماری و طراحی داخل حریم» از جمله وظایف سازمان مذکور تعریف شده است، بنابراین بند 3 مصوبه موضوع نامه شماره 295-902 مورخ 15/1/1390 مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و رئیس شورای فنی میراث فرهنگی استان تهران به رئیس شورای اسلامی شهر تهران که ناظر بر ساخت و ساز محله عودلاجان که اثر فرهنگی تاریخی ثبت شده است، با قانون مغایرت ندارد و از حدود اختیارات سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خارج نیست و قابل ابطال تشخیص نشد.»