به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از صما، اگرچه سکانس‌های این حادثه بسیار دل‌خراش بود اما این در حالی است که نتیجه نهایی این بنا نسبت به ساختمان 17 طبقه پلاسکو متفاوت بود و ساختمان پلاسکو بعد از سه ساعت حریق ناپیوسته کاملاً تخریب و به تلی از خاکستر تبدیل شد.

به عقیده کارشناسان آنچه ایستایی برج گرنفل در برابر حریق یکپارچه و فرماندهی درست و کارآمد عملیات مهار حریق در این برج باعث شد رویکرد این ساختمان متفاوت از ساختمان پلاسکو باشد. عدم ریزش ساختمان و تلفات صفر آتش‌نشانان دو مقوله است که نیاز مبرمی به مدیریت بحران دارد؛ که برج گرنفل توانسته به‌خوبی از عهده این عملیات برآید. با این تفاسیر می‌توان دریافت که یک مقوله نامرئی در بین این دو ساختمان وجود داشت که باعث شد دو ساختمان مزبور رویکرد متفاوتی باهم داشته باشند. به عقیده مهندسان سازه این مقوله همان ایستایی بنا است.

چرا سازه های کشورهای توسعه یافته مقاوم تر است

به گفته حمیدرضا قاضی زاهدی راز ایستایی این بنا در سازه اصلی مقاوم در برابر آتش و سازه و سازه پشتیبان در مرحله اول مواجهه با آتش بود است وی در این خصوص می‌گوید: بر اساس یافته‌های یک گروه تحقیقی از دانشگاه نیوکسل این ساختمان دارای دو سازه مجزا و محافظ هم بوده سات. این بنا دارای یک سازه مقاوم به‌عنوان سازه اصلی و یک سازه فرعی به‌عنوان سازه پشتیبان داشته است. این دو سازه باعث شد تاب‌آوری برج 43 ساله بعد از 9 ساعت همچنان پرتوان باشد.

این کارشناس ساخت‌وساز در ادامه می‌گوید لندن بعد از حادثه حریق یک آسمان‌خراش در طی سال 1968 نگاه جامع‌تری به مقوله حریق و سازه داشتند. براساس خط‌ قرمزی برای رعایت ضوابط مقاومت سازه در برابر حریق تدوین و اعمال آن را برای ساختمان بالای 6 طبقه اجباری کردند.

وی می‌گوید: برج‌ها در کشورهای توسعه‌یافته به لحاظ مقاومت در برابر حریق و شهرداری به لحاظ نحوه مدیریت بحران حادثه، یک گام اساسی،‌ از تهران جلوتر هستند.

هر بازسازی مرمت اصولی محسوب نمی شود

در همین زمینه یک کارشناس مرمت بنا بابیان اینکه بازسازی برج‌های قدیمی در ایران اصولی نسبت می‌گوید: برج گرنفل در برابر تسری آتش به طبقات بالا بسیار مقاوم بود اما خطای حاصله ناشی از بازسازی نمای ساختمان در سال گذشته بود.

رستگاران در این خصوص می‌گوید: برج گرنفل یکی از چند ساختمان‌ تحت عنوان مسکن اجتماعی (در این برج، گروه‌های فقیر و کم‌توان اقتصادی ساکن بوده‌اند) است که با بودجه شهرداری ساخته‌شده و نگهداری آن بر عهده شورای محلی کنزینگتون بوده است. نمای این ساختمان سال گذشته با 10 میلیون پوند بازسازی با مصالحی بازسازی شد که تاب حریق را نداشته و موجب تسری حریق به طبقات شد.

این کارشناس در ادامه می‌گوید: موادی شیمیایی از جنس پلی‌اتیلن با حفره‌های فراوان که در حریق، به خاطر وجود هوا بین نما و سازه بیرونی ساختمان،‌ آتش را از طبقه منبع حریق به سایر طبقات تسری داد.

وی همچنین می‌گوید: این مورد به‌وضوح نشان می‌دهد یک خطای مرمتی در این بنا شکل‌گرفته است.

این کارشناس بابیان اینکه رفتار سازه در این حریق بسیار شاخص ارزیابی‌شده می‌گوید: رفتار ساختمان در برابر حریق، تجهیزات داخلی ساختمان و میزان ایستایی سازه سه فاکتوری بود که در ساختمان پلاسکو وجود نداشت؛ اما علی‌رغم این مبحث عدم مرمت و بازسازی بنا به شیوه اصولی باعث شد حریق به بخش‌های دیگر سرایت کند.

وی در ادامه می‌گوید: درواقع آنچه موجب می‌شود طبقات ازهم‌گسسته نشود وجود صفحاتی ساندویچ مانند است که در آن دو صفحه آلومینیومی قرار دارد و مابین آن دو صفحه مواد مختلفی می‌تواند جای گیرد. این صفحات به دلیل وجود لایه‌های آلومینیوم از سرایت آتش به طبقات دیگر جلوگیری می‌کنند درحالی‌که در سازه‌های خاورمیانه و چین هنوز بین طبقات از یونولیت که یک ماده به‌آسانی قابل اشتعال است استفاده می‌شود.

وی درنهایت گفت: مسئولین باید بداند هر مرمتی و بازسازی مناسب بنا نیست استفاده از مصالح مقاوم در برابر حوادث و سبک بودن آن از اولویت‌هایی است که نباید به ورطه فراموشی سپرده شود.