عصر ساختمان:خبر ممنوع شدن بلندمرتبهسازی بیضابطه در پایتخت، چند روزی است دوباره مشکلات شهری، اجتماعی و زیستمحیطی بلندمرتبهسازی را بر سر زبانها انداخته است.
به گزارش پایگاه خبری «عصرساختمان» به نقل از تین نیوز، در این میان یکی از موضوعاتی که ممکن است کمتر موردتوجه قرار گیرد، تاثیرات نامطلوبی است که این ساختوسازهای بیضابطه میتواند بر هوانوردی داشته باشد.
بر اساس ضمیمه 14 پیمان شیکاگو، هر نوع ساختوساز مسکونی در اطراف فرودگاهها ممنوع است؛ در این سند استانداردهای مربوط به طراحی و ساخت فرودگاهها و موانع اطراف آنها تهیه شده است و وزارت راه و شهرسازی پیش از صدور هر نوع مجوز ساختمانسازی در اطراف فرودگاه، باید ابتدا این موضوع را از سازمان هواپیمایی کشوری پیگیری کند. با وجود این ضوابط نباید از آسیبهایی که برجسازی میتواند بر هوانوردی داشته باشد، غافل شد.
نخستین مشکلی که ساختمانهای بلند میتوانند در هوانوردی ایجاد کنند، اختلال در فرکانس و تماسهای رادیویی است که این مسئله میتواند ناشی از وجود آنتنها و دیشهای ماهوارهای روی ساختمانها باشد.
این مقدمه را مهدی طایفه، از کارشناسان هوانوردی کشور در پاسخ به پرسش صمت درباره ارتباط میان بلندمرتبهسازی و هوانوردی بیان و اضافه میکند که به دلیل همین مشکلات احتمالی، همواره شعاعی به عنوان حریم فرودگاه درنظر گرفته میشود. به این ترتیب از همان زمانی که قرار است فرودگاهی ساخته شود، واحد مهندسی سازمان هواپیمایی کشوری طرح تقرب آن را تایید و الزامی میکند و سایر ساختو سازها باید بر اساس این طرح برنامهریزی شود. به گفته او در طرح تقرب، حتی بازه خطایی برای خلبانها در شرایط ویژه درنظر گرفته و محدوده فرودگاه بر اساس این بازه خطا مشخص میشود.
حریم فرودگاه نه تنها از نظر رعایت بحثهای مربوط به ساختمانسازی و بلندمرتبهسازی دارای اهمیت است، بلکه بحث امنیت هوانوردی نیز درباره آن مطرح میشود و به همین دلیل در فاینال فرودگاه (محلی که هواپیما به کمترین ارتفاع برای نشست و برخاست نیاز دارد) شعاعی درنظر گرفته میشود که اجازه ساختوساز در آن داده نمیشود. به گفته طایفه، ارتفاع فاینال فرودگاهها از ابتدای ساخت فرودگاه مشخص شده و از سوی مدیریت شهری و وزارت راه وشهرسازی، اجازه هیچ ساختوساز و حتی سیمکشی برق در آن داده نمیشود.
حریم فرودگاه و مسئله ارتفاعسنجی، از جمله مسائل مهمی است که از ابتدا در طراحی فرودگاه دیده شده است و بر همین اساس نیز در فرودگاهی مانند مهرآباد، مشاهده میشود که تا چند کیلومتر قبل از آغاز فرودگاه، محوطه باز وجود دارد و ساختمان و مانع بلندی در مسیر هواپیما دیده نمیشود. در این محدوده همواره طرحهای ساختوساز و نوسازی به گونهای بوده که حتی اجازه عبور یک کابل فشار قوی از یک ارتفاع خاص هم داده نمیشود و رعایت ضوابط مربوط به برجسازی جای خود دارد.
البته این کارشناس یادآوری میکند با توجه به اختلاف زیادی که میان ارتفاع ساختمانهای بلند و ارتفاع مدنظر در نشست و برخاست هواپیماها وجود دارد، بهطور معمول شاید نتوان ارتباطی میان برجسازی و هوانوردی یافت. آنطور که طایفه برای صمت توضیح میدهد، مسیر پروازی فرودگاه مهرآباد و ساختمانهای اطراف، ارتباطی با یکدیگر ندارند و خللی در کار هوانوردی ایجاد نخواهند کرد؛ مگر اینکه هواپیما نقص فنی داشته و ناچار به فرود اضطراری در مهرآباد باشد و ناچار به نشستن در جای دیگری باشد که این، یکی از اتفاقهای خطرناکی است که تنها ممکن است در یک موقعیت اضطراری پیش بیاید.
طایفه با اشاره به وجود 2 برج در محدوده فرودگاه کیش، یادآوری میکند که این برجها در نقطه فاینال فرودگاه قرار ندارند و طرح تقرب درباره آنها رعایت شده و خطری برای پروازها ندارند. به گفته وی، برجهای واقع در فرودگاه کیش همسطح فرود هیچ هواپیمایی نیستند. البته نظرات دیگری درباره این مسئله وجود دارد و برخی معتقدند برجهای فرودگاه کیش، مشکلاتی در پروازهای این منطقه ایجاد کردهاند. مرتضی نوری، یکی از معلمخلبانان کشورمان است که معتقد است بلندمرتبهسازی برای هوانوردی کشور مشکلاتی ایجاد کرده است، به عنوان نمونه در تهران و کیش در عملکرد آیالاس (سامانه کمک ناوبری) مشکلساز شده است. به اعتقاد وی، سازمان هواپیمایی کشوری باید بر عملکرد ساختوساز در اطراف فرودگاهها نظارت داشته باشد.
آنطور که این کارشناس توضیح میدهد، بحث بلندمرتبهسازی در طرح تقرب فرودگاه در همه جای دنیا مشخص است و حتی در فرودگاههای نیویورک نیز اجازه ساختمانسازی حتی در خارج از مسیر هواپیما داده نمیشود اما در ایران در فرودگاه کیش در مسیر فاینال، برجی ساخته شده که میتواند در نشست و برخاست هواپیما، مشکلساز باشد. او معتقد است در تهران نیز به دلیل وجود موانع در طرح تقرب مهرآباد، ضوابط مربوط به cat2 و cat3 فرودگاه قابل اجرا نیست.
او با تاکید بر لزوم توجه به نقش بلندمرتبهسازی در آلودگی هوا و ارتباط این مسئله با هوانوردی افزود: بلندمرتبهسازی با جلوگیری از جریان باد باعث انباشت آلودگی میشود و آلودگی هم دید خلبان را در اینورژن کاهش میدهد.
وی معتقد است به دلیل آسیبهایی که این مسئله میتواند به خلبانان وارد کند، هوانوردان باید نسبت به بلندمرتبهسازی حساسیت نشان دهند.
بررسیها نشان میدهد با توجه به ضوابط و مقررات مربوط به سطوح بیخطری پرواز موردنظر در استانداردهای سازمان هواپیمایی کشوری، صدور مجوز ساخت و پایان کار در نواحی اطراف فرودگاه منوط به تعیین ارتفاع مجاز ساختوساز بهوسیله سازمان هواپیمایی کشوری است. به گفته کارشناسان فن، این مسئله در حال حاضر بهوسیله اداره کل مراقبت پرواز شرکت فرودگاهها انجام میشود و حریم فرودگاه مهرآباد موردتهدید جدی قرار ندارد. از سوی دیگر همانطور که در گزارش به آن اشاره شد، در آییننامه احداث، توسعه و بهرهبرداری فرودگاههای غیرنظامی، توصیههایی درباره رعایت حریم باند فرودگاه، منطقه ایمن انتهای باند و... بیان شده که به نظر میرسد هماکنون نیز موردتاکید مدیران، مسئولان شهری و هوانوردی کشور است که این مسئله میتواند نگرانیها درباره تاثیر بلندمرتبهسازی بر هوانوردی را کاهش دهد.
جهت دریافت آخرین اخبار از طریق تلگرام به کانال اختصاصی عصرساختمان (http://telegram.me/asresakhteman) بپیوندید. برای دریافت آخرین نسخه از نرم افزار تلگرام اینجا را کلیک کنید.