به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از همشهری آنلاین، سال 1393، گروهی تحقیقاتی به سرپرستی «رابرت تریولت» (Robert Theriault) 65 زمین‌لرزه‌ی نورانی را از قرن هفدهم به این سو بررسی کرد و نخست، دلیل نادر بودن این پدیده کشف کرد: درحالی‌که 95درصد زلزله‌ها در مرز بین صفحه‌های تکتونیکی رخ می‌دهد، 85درصد نورهای زلزله مربوط به زمانی است که تنها یک صفحه‌ی تکتونیکی واحد در اثر پدیده‌ای که به آن «رانش قاره‌ای» می‌گویند، دچار ترک‌خوردگی می‌شود.
اما دلیل ایجاد نور چیست؟ زلزله وقتی رخ می‌دهد که تنش به‌دام‌افتاده در صخره‌های اعماق زمین آزاد می‌شود. اما پیش از وقوع این رخداد، این تنش فوق‌العاده باعث شکسته شدن پیوند بین جفت اتم‌های اکسیژن (با بار منفی) می‌شود. این اتم‌های باردار (یونیزه) از میان شکاف صخره‌ها به سمت بالا و سطح زمین فرار و در آن‌جا تجمع می‌کنند. تخلیه‌ی آن‌ها در هوا باعث شکل‌گیری نوعی «پلاسما» درخشان می‌شود؛ پدیده‌ای که به شکل نورهای زلزله مشاهده می‌شود.