به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از فارس، امروزه مشکل آب چه در بخش کشاورزی و چه شهری معضل بزرگی در جهان و از جمله کشور ما شده است. میزان بارش در ایران حدود 230 میلی‌متر و یک سوم میانگین جهانی است که شرایط را برای کشاورزان سخت‌تر کرده است،‌ اگرچه می‌توان بسیاری از این مشکلات را با مدیریت درست و منطقی برطرف کرد.

استفاده از طرح‌های آبخیزداری برای افزایش ذخایر آب، جلوگیری از هدررفت آب‌ها و ذخیره‌سازی آن پشت سدها پس از مطالعات زیرساختی، می‌تواند پاره‌ای از این مشکلات را برطرف کند و  از همه مهم‌تر مدیریت در توزیع آب هم در این زمینه حیاتی است.

یکی از کشاورزان منطقه ملارد کرج در گفت‌وگو با خبرنگار فارس مشکلات کمبود آب بخش کشاورزی این روستا را مطرح کرد.

وی گفت: روستای اسفندآباد از منطقه ملارد در 10 کیلومتری سد کرج واقع شده و کشاورزی این روستا از آب کانال این سد مشروب می‌شود؛ در سال گذشته به دلیل کمبود آب در این منطقه بسیاری از درختان و زراعت این روستا از بین رفته است و در صورت ادامه این وضع، بقیه باغ‌ها نیز نابود خواهد شد.

این کشاورز منطقه ملارد گفت: روستای اسفندیار  650 هکتار زمین زراعی دارد که 450 هکتار آن باغ است در سالهای گذشته با خشک شدن چاه‌های این منطقه مجبور شدیم، برای آبیاری این باغ‌ها از آب سد کرج استفاده کنیم.

وی می‌گوید: برای این روستا اجازه برداشت از یک دریچه آب سد کرج را داده‌اند که اصلاً کافی نیست. میزان آبی که برای این روستا در نظر گرفته‌اند، حدود 30 لیتر در ثانیه است و معمولاً در وسط تابستان پس از 15 روز آبیاری 10 روز هیچ آبی داده نمی‌شود و این مسأله باعث شده باغات بالاتر از 40 سال این منطقه در معرض نابودی قرار گیرند.

این کشاورز اسفندآبادی تأکید می‌کند که از بین رفتن باغات این منطقه علاوه بر اینکه به ضرر کشاورزان و اقتصاد ملی است مشکلاتی را هم در سلامت هوای منطقه و تهران ایجاد خواهد کرد.

وی با بیان اینکه این منطقه به عنوان ریه تهران محسوب می‌شود، گفت: ریزگردها و آلودگی هوا معمولاً قبل از ورود به تهران توسط درختان این منطقه پالایش می‌شوند و از آلودگی هوا بسیار جلوگیری می‌شود، اما با از بین رفتن این باغات آلودگی زیادی منطقه را خواهد گرفت.

به گفته این کشاورز در این منطقه انواع درختان زردآلو، گوجه‌سبز، گیلاس، سیب، آلبالو، گردو، گلابی، خرمالو، قطره طلا، شابلون، شبرنگ کشت می‌شود، که چرخ زندگی روستائیان با درآمد آنها به گردش می‌آید و البته در اقتصاد کشور هم و تولید ناخالص داخلی هم سهمی دارد.

وی می‌گوید: علی‌رغم اینکه به مسئولان منطقه و حتی بالاتر مشکلاتمان را بارها و بارها گفته‌ایم، اما هیچ اقدامی در این زمینه انجام نداده‌اند. صدای کشاورز به جایی نمی‌رسد و کسی به حرف آنها گوش نمی‌دهد.

وی با انتقاد از مدیریت توزیع آب  این منطقه گفت: در فصل تابستان که فصل نیاز کشاورزان است، آب را در پشت سدها نگه داشتند و بخش زیادی از آنها تبخیر شد و در سوی دیگر درختان این منطقه خشک شدند. اکنون هم آب را در کانال‌ها رها کرده‌اند و معلوم نیست به کجا می‌رود، در حالی که می‌توانند همین آب‌ها را ذخیره کنند تا در فصل تابستان به استفاده کشاورزان برسد.

این کشاورز تأکید می‌کند: متأسفانه بسیاری از آنهایی که در مدیریت آب قرار دارند، ارزش آب را متوجه نیستند، به ویژه در شرایط کشور ما که در حکم طلا می‌ماند، آنها باید بسیار به کمبود آب حساس باشند.

وی در پایان درخواست کرد که مسئولان منطقه با بررسی مشکلات کشاورزان و با توجه به ناکافی بودن یک دریچه برای آبیاری باغات این منطقه دریچه دومی را هم به این روستا اختصاص دهند.