به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان»، استفاده از لوله های مسی برای تاسیسات آبرسانی ساختمان و همچنین لوله های سیستم های گرمایش و سرمایش در دنیا متداول است. استفاده از این لوله ها دارای مزایا و معایب خاص خود است. این لوله ها سطح مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارند اما تنها نکته منفی آنها هزینه بر بودن و بالا بردن هزینه تمام شده ساختمان است.
لوله های مسی در دو نمونه نرم (Soft) و سخت (Rigid) تولید می شوند که بسته به طراحی تاسیسات و محل نصب از این دو نمونه استفاده می شود. لوله های نرم به راحتی در اطراف موانع خم می شوند و بدون نیاز به اتصالات زانویی در محل مورد نظر قرار می گیرند. از این رو لوله های نرم بهترین انتخاب برای سیستم آبرسانی سرد هستند.
این لوله ها به چند روش به هم متصل می شوند روش اول لحیم کاری است که به وسیله یک مشعل و سیم جوش اتصالات و لوله ها به هم متصل می شوند و چندین دهه مقاومت دارند. روش دوم پرس کردن است به این صورت که یک حلقه در دور اتصالات و لوله پرس می شود و اتصال را محکم می کند.
لوله های مسی با 3 استاندارد امریکا وکانادا، استرالیا و اروپا تولید واستفاده می شوند که تنها در ضخامت کمی با هم تفاوت دارند.
البته نگرانی هایی در خصوص میزان سرب موجود در میل جوش ها مورد استفاده در لحیم کاری وجود داشت که میزان این سرب برای متابولیسم بدن انسان مضر باشد، اما این نگرانی با تعیین استاندارد سرب کمتر از 0.2 درصد در میل جوش رفع شده است.
لوله های مسی توانایی اتصال به حفاظت کاتدی را هم دارا هستند و در این صورت عوارض خوردگی در این لوله ها بسیار کمتر خواهد شد. حفاظت کاتدی جریان کوچکی DCرا به سیستم لوله کشی وارد می کند تا به جای از دست دادن الکترن و خوردگی لوله الکترن های جریان DC از منتقل شوند و از خوردگی جلوگیری شود.
این روش لوله کشی تقریبا از سال 2000 متداول و جایگزین لوله های آهنی و فولادی شد. امروز هم در رقابت با لوله های PVC  و پنج لایه بازار مناسبی را در اروپا و آمریکای شمالی برای خود ایجاد کرده است.