به گزارش پایگاه خبری «عصرساختمان» به نقل از ستاد احیای دریاچه ارومیه، روابط عمومی مؤسسه تحقیقات شیلات ایران محققان مرکز آرتمیای کشور طی نمونه‌برداری از آب این دریاچه علت تغییر رنگ دریاچه ارومیه از آبی و آبی سبز به قرمز خونی را به شرح زیر اعلام کردند:

1- با توجه به وضع اکولوژیکی کنونی دریاچه ارومیه که در وضع اشباعیت شوری (330 گرم در لیتر نمک)،‌ کاهش شدید ارتفاع آب (بالاخص در مناطق ساحلی) که تابش شدید نوری را نیز به دنبال دارد و سفید شدگی آب دریاچه به علت رسوبات نمک که باعث ایجاد پدیده گلخانه‌ای می‌شود، ورود نشدن آب های شیرین که کاهش شدید اکسیژن را نیز به دنبال می آورد در چنین شرایط اکولوژیکی از گونه جلبک های دونالیلاپریدیس و دونالیلا سالینا، گونه دوم به دلیل شرایط فوق الذکر غالبیت پیدا کرده و بر دریاچه حاکم می شود که دلیل علمی آن نبود امکان تبدیل املاح آمونیاکی بیشتر از گونه اولی است، لذا بر دریاچه غالب شده و برای ایجاد شرایط آداپتاسیون زیستی ایجاد ماده بتاکاروتن بیشتر در آن موجبات تغییر رنگ و ظهور سرخی دریاچه می شود. این جلبک به عنوان غذای آرتمیا محسوب می شود.

2- به دلیل اشباعیت شوری آب دریاچه، شرایط مساعد برای رشد و تکثیر گروهی از باکتری های هالوفیت ها از گروه هولوباکتریوم ها و هولوکوکوس می شود که این باکتری ها دارای رنگ ریزه های باکترو رودوپسین هستند که به آنها امکان استفاده از انرژی نورانی خورشید را به صورت بی هوازی و در محیط های با کمبود اکسیژن بالا می دهد که این رنگ ریزه ها به رنگ زرشکی بوده و آب دریاچه بالاخص در سواحل که دارای تابش شدید نوری و نفوذ نوری هستند را به رنگ سرخ در می آورد.

3- کاهش شدید اکسیژن، افزایش دمای آب دریاچه و شوری اشباع همگی موجب عدم تبدیل ترکیبات آمونیوم از تجزیه مواد آلی ورودی به دریاچه به ذخایر نیتراتی آن شده و در نتیجه تولیدات اولیه آن موجبات افزایش فعالیت شیمیوتروفها به جای فتوسنتز کننده ها می شود و این عمل باعث تولید بیشتر این باکتری ها در دریاچه نیز می شود.
چنین تغییراتی از دریاچه های شور جهانی نظیر گریت سالت لیک آمریکا (post.1980) و دریاچه یوتا (Stephen,1990) و بحرالمیت در اردن نیز دیده شده است.
این وضع با کاهش دمای آب، شروع وزش بادهای منطقه ای و کاهش شدت و زمان نور خورشید و افزایش آب های ورودی به تدریج در طی سال های آینده حذف خواهد شد.