به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان»، درست مقابل این مجسمه، ساختمان موزه ی ملی هنر ، The Museo Nacional de Arte (MUNAL)  با معماری به سبک نئوکلاسیک قرار دارد که شامل مجموعه ای بزرگ از تاریخ هنرمکزیک از اواسط قرن شانزدهم تا اواسط قرن بیستم می باشد.

موزه که در محل قدیمی کاخ ارتباطات – که دبیرخانه ای برای کار و ارتباطات عمومی بوده- قرار دارد و توسط معمار ایتالیایی Silvio Contri طراحی و اجرا شده، در واقع نشانی از تعهد مکزیک به مدرنیسم بوده است. طراحی ساختمان التقاطی و ترکیبی از عناصر و المان هایی  از سبک های قدیمی تر -که مشخصه سبک آن زمان بوده- می باشد. عناصر تزیینی مانند قاب پنجره ها، دستگیره ها، کریستال ها، لامپ ها، سنگ بری ها و سایر اثاثیه توسط طراح فلورانسی Coppedé طراحی شده است. کاخ در طول سال ها فرسوده ودچار آسیب شده تا در سال 2000  بازسازی و مرمت شد.

بعد از بازسازی و ارتقا تجهیزات فنی، موزه محل نمایش آثار، مطالعات و نشر هنر مکزیک و بین الملل مربوط به قرن شانزدهم تا اوایل بیستم، با مجموعه ی دائمی بالغ بر 3000 اثر و دارای 5500 متر مربع سالن نمایش می باشد. این موزه زیر مجموعه ی هنرهای زیبای ملی Nacional de Bellas Artes است و همچنین محل کارگاه های آموزشی، کنفرانس های عمومی و فرصتی برای داوطلبان برای عضویت در انجمن هایی مانند Voluntariado و Amigos de MUNAL می باشد.
مجموعه دائمی یک نمای پانورامیک از توسعه هنرهای زیبا در مکزیک از دوره استعمار تا اواسط قرن بیستم است. آثار هنری به سه دوره مجزا تقسیم می شوند؛ اولین مجموعه ای از هنر دوره استعمار مربوط به سال 1550 تا 1821  تحت عنوان “Asimilación de occidente” (جذب غرب) در سالن طبقه ی دوم قرار دارد. این مجموعه چگونگی انتقال و سنتز سبک نقاشی غربی در مکزیک را نشان می دهد  که در نهایت منجر به ایجاد هنرهای زیبای مکزیک شد.(آکادمی سان کارلوس، اولین در نوع خود درقاره آمریکا است). مجموعه ی دوم هنر قرن اول بعد از استقلال مکزیک، 1810 تا 1910 با عنوان ” construcción  Nación de la” (ملت سازی)  که همزمان با دوره ی رمانتیسیسم اروپا است.

منبع : مهمترین آثار معماری جهان