به گزارش پایگاه خبری «عصرساختمان» به نقل از خانه، یک بنیاد خیریه که کار مراقبت از سالمندان را بر عهده دارد، تعدادی واحد مسکونی در یونیون سیتی و کووینا ساخته که به فناوری هایی نظیر حسگرها، وسایل همراه، و نرم افزارها مجهز شده اند تا بتوانند نیازهای مختلف سالمندان و خانواده های آنان را برآورده سازند. در این برنامه، مجموعه ای از فناوری های موجود در خانه های هوشمند کنار هم جمع شده اند. از جمله:

• کنترل گرها و حسگرهای محیطی: این حسگرها شامل ترموستات، دماسنج و رطوبت سنج هایی است که از دور قابل برنامه ریزی هستند و در نقاط مختلف خانه نصب می شوند. این وسایل فضای داخلی خانه را در شرایطی مطلوب نگاه می دارند و به کاهش هزینه های مصرف انرژی نیز کمک می کنند. این حسگرها همچنین در صورت باز ماندن پنجره ها یا بالا رفتن رطوبت محیط بیش از حد مجاز، با هشدارهایی که صادر می کنند به افزایش ایمنی خانه برای سالمندان کمک می کنند. چرا که این عوامل می توانند احتمال بروز حوادثی نظیر افتادن و سر خوردن مثلاً در اثر خیس بودن کف خانه را افزایش دهند.

• هشدار تصویری زنگ درب: زنگ هایی که MHC در این واحدهای آزمایشی به کار برده به سامانه روشنایی خانه متصل شده اند و به این وسیله در مواقعی که کسی پشت درب است، تعدادی از چراغ های خانه روشن و خاموش می شوند تا هشداری تصویری برای ساکنان سالمند خانه که ممکن است مشکل شنوایی داشته باشند ایجاد کند. دوربین و میکروفونی که روی درب نصب شده به ساکنان اجازه می دهد تا با شخصی که پشت درب ایستاده، با استفاده از تبلت یا گوشی هوشمند خود ارتباط تصویری برقرار کنند، حتی اگر خودشان هم در خانه نباشند. این فناوری، در کنار کاربردی که برای افزایش ایمنی خانه دارد، به تقویت مهارت های ارتباط اجتماعی سالمندان نیز کمک می کند.

• حسگرهای تخت خواب: حسگرهایی که درون تشک ساکنان جاسازی می شوند یا روی تخت هوشمند نصب می شوند، می توانند ریتم تنفسی، ضربان قلب، مدت زمان خوابیدن، حرکات بدن در حین خواب، و همچنین تعداد دفعاتی را که شخص از تخت برمی خیزد و دوباره به آن باز می گردد، اندازه بگیرند و تحت نظر داشته باشند.

• دستگاه دیجیتالی مصرف دارو: این وسیله به سالمندان کمک می کند تا بتوانند رژیم های دارویی نسبتاً پیچیدهء خود را مدیریت کنند و در صورتی که فراموش کنند دارویی را در موعد مقرر مصرف کنند، این دستگاه به آنان هشدار می دهد. این وسیله می تواند میزان مورد مصرف حداکثر پانزده قلم دارو را برای مدت 90 روز در خود نگاه دارد و در صورت تمام شدن و نیاز به سفارش مجدد به کاربر و پرستارش با پیامک اطلاع می دهد. کاربران تأیید شده همچنین قادرند که میزان تعیین شدهء مصرف دارو را با استفاده از رایانه یا گوشی همراه تغییر دهند یا متوقف کنند.

• حسگرهای اضافی: MHC همچنین در حال آزمودن عملکرد حسگرها در وسایلی مانند اجاق، درب یخچال، زیر سینک و سایر نقاط هستند تا با استفاده از آنان بتوانند از حوادث احتمالی جلوگیری کنند. همچنین پرستاران می توانند محل سکونت کاربر را تحت نظر داشته باشند تا از حضور یا خروج او با استفاده از گوشی یا جاکلیدی الکترونیکی مطلع شوند. در آینده ممکن است این حسگرها با وسایل سنجش سلامتی شخصی نیز یکپارچه شوند. مثلاً ترازوهای دیجیتال، دستگاه اندازه گیری فشار خون، دستگاه اندازه گیری قند خون و نیز ابزارهای پوشیدنی مانند ساعت های هوشمند که قادرند اطلاعات را به شکل بی سیم به افراد خانواده یا پرستار شخص مخابره کنند و آنها را از نیاز کاربر به اقدامات ضروری مطلع سازند.