عصر ساختمان- یکی از راههای دستیابی به درآمد و تأمین مالی مناسب برای شهرداریها، دستیابی به تأمین مالی خارجی است.
به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان» به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، حال از آنجا که هماکنون پروژههایی بسیار پربازده در کلانشهرهای کشور بهخصوص تهران وجود دارد، جای خالی شهرداری تهران در تعامل سرمایهگذاری با سایر کشورهای علاقهمند به فعالیت در حوزه تأمین مالی و سرمایهگذاری خالی است. به این معنی که شهرداری تهران میتواند به همراه تیم تجاری سازمان سرمایهگذاری خارجی و حتی اتاقهای بازرگانی برای معرفی فرصتهای سرمایهگذاری و تجاری در حوزه شهر تهران، مشارکت خارجی را برای خود فراهم سازد.
درحالیکه اخیرا شاهد به امضا رسیدن قراردادی به ارزش یکمیلیارد یورو فی مابین «اوبر بانک» اتریش و 14بانک ایرانی در شهر لینز بودیم. امضای قرارداد 500میلیون یورویی بین 10 بانک ایرانی با «دانسکه بانک» دانمارک نیز از دیگر دستاوردهای سفر اخیر هیأت بانکی ایران به قلب اروپا بود.
توجه ویژه به این بخش از حوزه تأمین مالی میتواند بخشی از معضل بزرگ کلانشهرهای کشور بهخصوص تهران در حوزه مالی را حل کرده ضمن آنکه منجر به حصول دستاوردهای دیگر نظیر توسعه صنعت گردشگری در حاشیه این اقدامات نیز خواهد شد. این بار جا دارد تا شهرداری تهران پس از حضور موفقش در جلسات هیأت دولت، در هیأتهای اقتصادی دولت و بخش خصوصی نیز حضور یابد تا بتواند شهری پویا و فضایی با رفاه کامل برای شهروندان خود فراهم کند.
تأمین مالی از منابع خارجی به دو صورت استقراضی و غیراستقراضی (سرمایهگذاری) صورت میگیرد. در روشهای استقراضی، تأمینکننده منابع، دخالتی در بخش مدیریت منابع مالی ندارد و فقط نحوه و نرخ بازپرداختها را مطرح میکند، اما در روش غیراستقراضی تأمینکننده منابع مالی، با قبول ریسک ناشی از بهکارگیری منابع مالی مورداستفاده در طرح، در مدیریت و هزینهکرد بنگاه نقش دارد.
روشهای قرضی شامل فاینانس، ریفاینانس، یوزانس و اعتبار خریدار است. روش فاینانس برای پروژههای هزینهبر مناسب بوده چراکه بازپرداختها در این روش بلندمدت بوده و پس از بهرهبرداری و بهصورت اقساطی پرداخت میشود. قرارداد این نوع اعتبارات درصورت وجود خط اعتباری فعال، بین بانک ایرانی و خارجی (اعتباردهنده) و تحت نظارت بانک مرکزی منعقد میشود.
روشهای غیرقرضی شامل سرمایهگذاری مستقیم خارجی، سرمایهگذاری غیرمستقیم خارجی و تجارت متقابل است. سرمایهگذاری غیرمستقیم خارجی خود دارای زیرمجموعههایی است. سرمایهگذاری مشترک (جوینت ونچر)، متداولترین روش آن است که سرمایهگذاران خارجی میتوانند با شریک داخلی خود به نسبت مشخصشده در قانون شریک شوند. بسیاری از شرکتهای داخلی بهویژه در بخش خصوصی بهدنبال سرمایهگذاری مشترک هستند تا کمبودهای فنی و مدیریتی خود را برطرف کنند.
امید داریم کلانشهرهای کشور بتوانند با بینشی کامل از چگونگی حضور در بازارهای سرمایهگذاری و مالی خارجی از این حوزه تأمین مالی نیز استفاده و فرصت کنونی را قدر بدانند.
مهدی آزادواری-کارشناس ارشد بازار مالی