به گزارش  پایگاه خبری«عصرساختمان» به نقل از مهر، به تازگی وزارت کشور دستورالعمل جدید نحوه احراز سکونت شهرداران در محل خدمت خود را به استانداران سراسر کشور ابلاغ کرده است، بر اساس این دستورالعمل تمامی شهرداران مکلف هستند در محل خدمت خود سکونت داشته باشند.

می توان از این الگو برای شهری مانند تهران که هر منطقه آن جمعیت و مساحتی بیش از شهرهای کوچک اطراف تهران دارد، استفاده کرد.

سال ها پیش زمانی مدیران شهری هر کدام از گوشه ای از کشور انتخاب می شدند، یکی از دوره گذشته اعضای شورای شهر تهران با گلایه از این موضوع گفت: برخی از شهرداران زمانی که می خواهند به خانه های خود باز گردند راه منزل را گم می کنند.

این کنایه بیشتر بر نا آشنایی شهرداران مناطق از حوزه تصمیم گیری و مدیریت شان تاکید داشت.

اما همچنان این موضوع در شهرداری تهران جدی گرفته نمی شود. این که محل سکونت شهرداردر محل مدیریت اش چه میزان به  آشنایی با چالش ها و مشکلات محله و حضور به موقع در زمان بحران، تاثیر دارد، روشن است.

شهرداران منطقه یا عنوان قانونی شان مدیران منطقه  زمانی بهتر متوجه ترافیک، کثیفی معابر، خاموشی کوچه ها، نبود سرانه های خدماتی، فضای سبز می شوند که خود نیز در کنار مردم این مشکلات را حس کنند.

زهرا نژاد بهرام عضو هیات رییسه شورای شهر تهران در این رابطه  می گوید: در مصوبات و آیین نامه های چنین موضوعی پیش بینی نشده است اما از این پیشنهاد استقبال می کنم به شرطی که محاسن و معایب آن شناسایی شوند و پس از کار کارشناسی درخصوص آن تصمیم گیری شود.

وی ادامه داد: اگر دستورالعمل های اجرایی بدون پشتوانه مطالعاتی تهیه شوند، پس از مدتی کنار گذاشته می شوند.

به گفته نژاد بهرام این پیشنهاد می تواند در مدیریت مناطق تاثیر گذار باشد، شهرداری که شهردار منطقه یک است اما در منطقه 14 زندگی می کند، نسبت به شهرداری که در همان منطقه زندگی می کند، احتمالا  کمتر از مشکلات منطقه آگاه است. به طور مثال اگر برفی بیاید بیشتر درجریان جزییات مشکلات ساکنان منطقه است.