به گزارش پایگاه خبری«عصر ساختمان»به نقل از تجارت فردا،  ساختمانهایی که با ساخت آنها طبیعتاً چهره شهر تهران نسبت به گذشته تغییرات بیشتری پیدا خواهد کرد. با این حال، این وضعیت در شهرهای دیگر مانند تهران نیست. همین آمار مرکز آمار ایران نشان م یدهد که تنها حدود یک پنجم ساختمانهای پروانه ساخت گرفته کشور طی بهار امسال از جنس همین ساختمانهای پنج طبقه به بالا بوده است.

•چهره ساختما نهای جدید تهران
بر اساس این آمار، 5/ 93 درصد از پروانه های احداث ساختمان مسکونی شهر تهران متعلق به ساختمانهای پن جطبقه و بیشتر است. این
در حالی است که سهم چهار طبقه یها پنج درصد و مجموع سهم یک، دو و سه طبقه یها به 5/ 1 درصد می رسد. به عبارتی از میان  1534پروانه احداث ساختمان مسکونی در شهر تهران، دو فقره به ساختما نهای یک طبقه های، سه فقره به دوطبقه یها، 19 فقره به سه طبقه یها و 75 فقره
به چهارطبقه یها اختصاص دارد و تعداد پروانه های احداث ساختما نهای مسکونی پنج طبقه و بیشتر به 1435 فقره رسیده است. البته در گذشته هم شاهد چنین آمارهایی بود هایم و با نگاهی به وضعیت ساخت و سازهای شهر تهران، دیگر مشاهده این آمار عجیب به نظر نمی رسد. این درحالی است که از نگاه بسیاری از کارشناسان، جمعیت بیش از هشت میلیون نفری پایتخت هم نیاز به چنین ساخت وسازهایی را افزایش می دهد، اما نکته حائز اهمیت آن است که پیش از ساخت وساز ساختمانهای بلندمرتبه باید زیرساختهای لازم را فراهم کرد.
•منطقه 15 در صدر ساختما نهای بلند
اما در کدام مناطق تهران ساختمانهای مسکونی پنج طبقه به بالا توانسته اند پروانه احداث بگیرند؟ بر خلاف آنکه به نظر می رسد منطقه 22
بیشترین میزان ساخت وساز ساختمانهای بلندقامت را به خود اختصاص داده است، اما آمار پروانه های صادر شده برای احداث ساختمانهای مسکونی در بهار 1395 نشان می دهد که این منطقه نه تنها با دریافت 11 پروانه، کمترین میزان پروانه صادرشده برای ساخت ساختمانهای مسکونی بالای پنج طبقه را از آن خود کرده است، بلکه به طور کلی تنها توانسته 51 پروانه ساخت ساختمان را به خود اختصاص دهد. این در حالی است که منطقه  15 تهران با دریافت 185 پروانه ساخت ساختمان مسکونی بیشترین پروانه صادرشده را از آن خود کرده است، همچنین با توجه به اینکه از میان این تعداد پروانه صادرشده 166 فقره به ساختمانهای پنج طبقه و بالاتر اختصاص دارد، می توان عنوان کرد که این منطقه در صدر ساختما نهای بلندقامت تهران قرار دارد.

•ساختمانهای بلند شهرهای مختلف
مشاهده آمار پروانه های ساختمانی کل کشور کمی متفاوت به نظر می رسد، چرا که از میان 24 هزار و 300 پروانه احداث ساختمان مسکونی،
7271 فقره به یک طبقه یها، 6505 فقره به دوطبقه یها، 3522 فقره به س هطبق ها یها و 2331 عدد به چها رطبق ها یها اختصاص دارد. تعداد پروانه های صادرشده برای احداث ساختمانهای پنج طبقه و بیشتر نیز به 4671 عدد می رسد. بنابراین در کل کشور سهم ساختمانهای پنج طبقه و بیشتر تنها 2/ 19 درصد از کل پروانه های صادرشده برای احداث ساختمانهای مسکونی است.
با مشاهده این آمار این سوال مطرح می شود که آیا در سایر کلانشهرها با مشکلاتی که در پی ساخت وساز ساختمانهای بالای پنج طبقه به وجود می آید مواجه نیستیم؟ بسیاری از کارشناسان بر این باورند که بحث بلندمرتبه سازی تنها مختص پایتخت نیست و سایر کلانشهرها نیز با مشکلات ناشی از ساخت وساز این ساختمانها دست و پنجه نرم می کنند. چرا که طی سال گذشته جهت پاسخگویی به نیاز روزافزون جمعیت جوان کشور به مسکن، همچنین به دلیل کمبود زمین و به خصوص رشد غیرمنطقی قیمت آن در سراسر کشور و افزایش تقاضا برای اسکان در برخی مناطق خاص کشور (خصوصا تهران و سایر کلانشهرها)  حرکت شتابان به سمت بلندمرتبه سازی و ایجاد مجتمع های بزرگ آپارتمانی با طبقات و واحدهای بزرگ توجیه پذیر شده است.

•تهران در صدر استا نهای دارای ساختمان بلند
بر اساس محاسبه مرکز آمار، استان اصفهان با تعداد 3464 فقره، رکورددار کل دریافت پروانه برای احداث ساختمان مسکونی در بهار 1395 است.از این تعداد، 421 مورد مربوط به ساختمانهای پنج طبقه و بالاتر است. اما استان تهران که 2987 فقره پروانه برای احداث ساختمان را در فصل بهار دریافت کرده است، بیشترین پروانه جهت ساخت ساختمانهای پنج طبقه و بالاتر را از آن خود کرده و با تعداد 1853 فقره درصدر استانهای دارای ساختما نهای بلند کشور قرار گرفته است. در این میان، نکت های که مورد توجه واقع می شود مربوط به آمار پروانه های صادرشده استان گیلان
است، چرا که از میان هزار و 258 پروانه صادرشده، 331 پروانه به ساختمانهای پنج طبقه و بالاتر اختصاص دارد. این در حالی است که تعداد پروانه صادرشده برای احداث یک طبقه یها 216 ، دوطبقه ایها  383، سه طبقه ایها 119 و چها رطبقه ایها 209 فقره است. بسیاری از کارشناسان دلیل رواج این گونه ساختمان سازیها در مناطق شمالی کشور را قیمت بالای زمین می دانند. البته بلندمرتبه سازی در شمال ایران به اندازه سایر کلانشهرها رواج پیدا نکرده است، اما با این حال باید به دنبال چاره ای برای متعادل کردن این رویه بود.

•کاهش میزان ساخ ت وساز در بهار 1395
بررسی وضعیت ساخت وساز در بهار امسال نشان می دهد که نسبت به مدت مشابه سال گذشته روند آن نزولی شده است. بر اساس گزارش مرکز آمار، مجموع پروانه های ساختمانی صادرشده از سوی شهرداری تهران در بهار 1395 به 1739 فقره می رسد که از این تعداد 5/ 0 درصد مربوط به افزایش بنا و  99/5درصد مربوط به احداث ساختمان بوده است. بر اساس این گزارش پروانه های صاد رشده برای احداث ساختمان نسبت به فصل گذشته حدود یک درصد و نسبت به فصل مشابه سال گذشته حدود 20 درصد کاهش یافته است. همچنین مجموع پروانه های ساختمانی صادرشده از سوی شهرداری های کشور در بهار 1395 به 31 هزار و 808 فقره می رسد که 1/ 8 درصد از آن مربوط به افزایش بنا و 9/ 91 درصد از آن مربوط به احداث ساختمان بوده است. پروانه های صادرشده برای احداث ساختمان در کل کشور نیز نسبت به فصل گذشته 6/ 16 درصد و نسبت به فصل مشابه سال گذشته حدود 8/ 10 درصد کاهش پیدا کرده است. اما این آمار بیانگر چیست و چه پیامی برای بازار مسکن دارد؟ آیا کاهش میزان ساخت وساز در  بهار 95 نشان از عدم تقاضای مسکن دارد؟ پیروز حناچی، معاون شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی در این مورد می گوید: «لزوما در این شرایط نم یتوان گفت که تقاضا برای خرید مسکن کم است. بلکه تقاضا برای سرمایه گذاری در بخش مسکن به روش سابق که صرفا سازندگان منتفع می شدند کم شده است. به طور متوسط طی 10 سال آینده، باید در هر سال بین 700 هزار تا یک میلیون واحد مسکونی در کشور ساخته شود تا به تقاضای متقاضیان مسکن پاسخ داده شود. »

•نتیجه
سهم قابل توجه ساختمانهای بلند در تهران، رکوردداری منطقه 15 تهران به عنوان بیشترین دریافت کننده پروانه احداث ساختمانهای پنج طبقه و بالاتر، کاهش میزان ساخت وساز در سطح کشور، حضور اصفهان به عنوان استانی که بیشترین میزان دریافت پروانه احداث ساختمان را از آن خود کرده است و... اینها مهمترین پیامهای آخرین گزارش مرکز آمار ایران است. اما این پیامها چه تاثیری بر نحوه سیاستگذاری در بازار مسکن

می گذارد و چقدر ممکن است این وضعیت در ادامه تداوم یابد؟ آیا این مسائل منجر به تغییر چهره شهر می شود؟ در پرونده پیشرو به پاسخ این سوا لها، بررسی تبعات بلندمرتبه سازی در کشور و راهکارهایی برای ساماندهی این وضعیت پرداخت هایم.